Dat steeds meer mannen modebewust worden is nog een understatement te noemen. Ook wij krijgen steeds meer mogelijkheden qua accessoires. Van stijlvolle horloges tot stoere ringen en van opvallende manchetknopen tot functionele, bijzondere tassen. Deze week gaan wij in gesprek met Dinand Stufkens, deze 39-jarige ondernemer is oprichter van het luxe tassenlabel KAZMOK. Zijn idee? Zakelijke tassen maken van gebruikte transportbanden. Hij sleepte als innovatief designer diverse prestigieuze designprijzen in de wacht, won o.a. de internationaal bekende ‘Red Dot Design Award’, de ‘Italian Design Award’, IDA heeft hem zelfs uitgeroepen tot ‘Dutch Design Hero’, meest duurzame Amsterdamse MKB-ondernemer en genomineerd voor ‘Doen Materiaal Award’ en ‘German Design Awards’. En staat op de DAC rang lijst als  12e beste designer ter wereld. Wauw.

Beste Dinand, fijn dat je tijd wil vrijmaken om onze prangende vragen te beantwoorden. Allereerst natuurlijk de vraag: hoe gaat het met je en waar ben je de afgelopen dagen mee bezig geweest? 

Goed! Op het moment ben ik druk bezig met de voorbereidingen voor het inkoopseizoen in Duitsland. Afgelopen maand hebben wij een bezoek gebracht aan onze Duitse distributeur tijdens de FashionWeek in Berlijn. Het inkoopseizoen in Duitsland is nu in volle gang. Verder ben ik deze week bij PostNL geweest om de planning door te nemen wanneer zij weer hun banden weer gaan vervangen en wanneer wij deze kunnen ophalen.

Je bent in de laatste jaren uitgegroeid tot één van ’s werelds grootste designers, had je dit kunnen vermoeden toen je in 2009 KAZMOK oprichtte? 

Niet echt eigenlijk, voorafgaand aan de oprichting van KAZMOK was ik vooral bezig met het experimenten met het product en de mogelijkheden hiervan. Toen er uiteindelijk na veel uitproberen een heus product uitkwam en er ook nog markt voor bleek te zijn moest ik daadwerkelijk een bedrijf oprichten. Voor mij heeft het vanaf toen altijd om KAZMOK gedraaid, dat het goed aansloeg was natuurlijk fantastisch, vooral omdat ik echt van mening ben dat wij als mens veel meer kunnen doen met het up- en recyclen van materialen. Dat ik als designer van KAZMOK daardoor ook verschillende awards en nominaties in de wacht sleepte had ik toen niet verwacht.

Waarom heb je in vredesnaam gekozen voor transportbanden? Bracht dit geen risico’s met zich mee, vanuit commercieel oogpunt gezien? 

Tijdens mijn studie voor industrieel ontwerper was ik een actief roeier en ben toen al begonnen met het ontwikkelen van mijn eerste tassen voor de roeisport. Deze roeitassen waren tevens mijn afstudeerproject. Toen ik na mijn opleiding aan het werk ging bij een zeilmakerij was ik in mijn vrije uren nog steeds bezig met het ontwerpen van tassen. Op een gegeven moment, ik kan mij niet meer herinneren waarom, kreeg ik een ingeving om eens te gaan zoeken naar andere materialen om mee te gaan werken, gebruikte, oude, materialen om precies te zijn. Nieuwsgierig als ik was heb ik verschillende materialen onder de naaimachine gelegd om te kijken naar de mogelijkheden. Tijdens een bezoek aan de supermarkt kwam ik op de gedachte eens een transportband onder de naaimachine te gooien. Na een lange speurtocht kwam ik een bedrijf tegen dat transportbanden produceerde waar ik een sample heb opgevraagd van een ‘gebruikte’ band.  Dat was het begin van KAZMOK. Of het risico’s met zich mee bracht, uiteraard, vooral omdat het om een uniek en nieuw product ging en de vraag of daar wel markt voor is. En dan natuurlijk ook nog het productieproces wat nogal afwijkt van de reguliere productie van tassen. Het was een experimentele fase waarbij ik de grenzen opzocht om te ondervinden welke mogelijkheden het materiaal had. Met de commercie was ik in die fase nog niet bezig. Dat het uiteindelijk een succes werd is natuurlijk fantastisch.

Kan je jouw ‘Eureka-moment’ beschrijven toen je het idee kreeg voor dit tassenlabel of ging hier al een langer pad aan vooraf?

Het eureka moment kwam toen ik aan het experimenteren was met het materiaal en welke mogelijkheden het materiaal allemaal had. Kortom wat voor tas ik kon ontwerpen met dit unieke materiaal. Door de unieke eigenschappen van het materiaal ben ik veel gaan experimenteren. Uiteindelijk ging ik aan de slag met een model met als basisdesign de oude klassieke schooltas. Toen ik klaar was met het ontwerp bleek het eindproduct een onverwachte strakke, zakelijke en luxueuze uitstraling te hebben. Op dat moment wist ik dat dit de richting ging worden waar ik mij op kon focussen: elegant & luxury business bags with an unexpected twist.

Wat maakt de tassen van KAZMOK, naast het feit dat ze van gebruikte transportbanden zijn gefabriceerd, nu zo uniek? 

Simpel om het feit dat er van een afvalproduct een luxe product is gemaakt. Daarbij komt dat elke tas een uniek patroon en karakter heeft door het gebruik van de banden voordat ze uiteindelijk bij ons terecht zijn gekomen. Een tas met een verhaal, een tas met een vorig leven, een tas met een nieuw leven. Een uniek product gemaakt uit afval van het symbool van de massaproductie.

Ik las dat jij ook inspiratie opdeed van het label Freitag, zij fabriceerden tassen van oude vrachtwagenzeilen, nu ogen jouw tassen veel kwalitatiever, stijlvoller én luxueuzer. Hoe heb je dit bewerkstelligt? 

Freitag richt zich meer op het materiaal, waardoor zij een ‘urban’ uitstraling hebben. Ik wou juist proberen de grenzen van een afval product op te zoeken om het gat tussen het afvalproduct en uiteindelijke luxe product zo groot mogelijk te maken. In mijn mening ligt het verschil in het gebruik van zeer hoogwaardige sloten, gespen en strakke afwerking, en laten we niet vergeten de ambacht waarmee te tassen worden gemaakt. Mijn tassen worden in Nederland met de hand in elkaar gestikt door echte vakmensen, dat maakt een groot verschil ten opzichte van een in een fabriek geproduceerd artikel. Nu staan mijn tassen zelfs tussen de high-end ‘lederwaren’. Hoe gaaf is dat!

Kan jij meer vertellen over het proces: van idee naar eindproduct? 

Het begint bij het sorteren van de gecollecteerde gebruikte banden, het is een behoorlijke zoektocht naar bedrijven die banden kunnen/willen afstaan. Nadat wij de banden hebben opgehaald begint het sorteer proces, kijken welke banden geschikt zijn voor productie en welke band voor welke tas. Na dit sorteerproces worden de banden schoongemaakt. Dit gebeurt in een grote wasstraat die wij zelf hebben ontworpen. Dat was er namelijk nog niet. De wasstraat heeft een lengte van 7 meter, heeft 20 stoomkoppen waar de ‘vieze’ banden automatisch door worden gevoerd waarna ze worden gedroogd. Daarna worden de banden op maat gesneden en de patronen uitgestanst. Een gedeelte van onze productie van het binnenwerk hebben wij ondergebracht bij de werkplaats van een gevangenis. Daarna worden de losse onderdelen met de hand in elkaar gezet.  Dit alles gebeurt in Nederland, vandaar Dutch Design made in Holland. Het gehele proces om één tas te maken duurt maar liefst 6 uur.

Naast de tassenlijn fabriceer je ook accessoires zoals riemen, keyholders, een bierdrager én zelfs een trolley. Verschilt dit industriële proces van je tassen of is het gewoon ‘meer gepriegel’? 

In principe is het proces gelijk, vooral met de trolley’s. De ‘kleinere’ accessoires worden gemaakt van de reststukken die overblijven na het stansen van de grote onderdelen voor de tassen. Deze lenen zich heel goed voor o.a. sleutelhangers en riemen. Hierdoor proberen wij zo min mogelijk afval over te houden, ik heb nogal moeite met iets weggooien. Door het toevoegen van hoogwaardige gespen en beslag creëer je een luxe eindproduct dat nog jaren mee kan.

Je staat inmiddels op de twaalfde positie in het DAC World’s Leading Designers: hoe verklaar je jouw succes? 

Geen idee! Zelf ben ik er eigenlijk helemaal niet mee bezig. Waarschijnlijk ben ik, na het winnen van enkele gerenommeerde design awards opgemerkt.

Welke kernwaarden zijn voor jou als ondernemer belangrijk? 

De vrijheid om mij creatief te kunnen uiten en de steun van mensen uit mijn directe omgeving.

Ondernemen gaat nooit zonder vallen en opstaan, je ervaart dieptepunten en hoogtepunten. Je groeit zo als mens. Wat is voor jou een hoogtepunt in jouw carrière te noemen én heb jij het equivalent, een zakelijke teleurstelling, hiervan ook meegemaakt? Kan je hier meer over vertellen? 

Mijn hoogtepunt was toch wel het winnen van de Red Dot Design award. Dit was voor mij een soort van erkenning. Een teleurstelling is wel dat het behoorlijk lang geduurd heeft voordat KAZMOK nationaal aansloeg. Waar het internationaal toch al aardig van de grond is gekomen loopt het in eigen land een stuk moeizamer. Dat vind ik best jammer.

Welke les zou jij startende ondernemers die dit lezen willen meegeven? 

Zorg dat je een buffer hebt, de meeste mensen romantiseren het ondernemerschap terwijl een buffer de eerste jaren vaak echt wel nodig is. Concentreer je op waar je goed in bent, maar blijf op de hoogte van wat er binnen je bedrijf rond gaat. Ga met anderen om zoals je zelf behandeld wil worden. Het is steeds vaker een kwestie van de gunfactor of je het maakt of niet.

Welke producten om ontwerpen/fabriceren staan nog op jouw ultieme verlanglijstje als designer? 

Het gaat mij niet zozeer om het ontwerpen van een product maar meer om de weg ernaartoe, het experimenteren met nieuw materiaal. De bekende grenzen van de ‘normale’ toepassingen van materiaal zoals wij het kunnen opzoeken en deze uitrekken tot het extreme. Waar mij dat in de toekomst nog gaat brengen, welk nieuw materiaal er nog meer op mijn pad gaat komen? Zeg het maar…ik sta er voor open.

Welk item dat jij ooit hebt ontworpen ben je het meest trots op?

De Associate, echt een hele fijne laptoptas, zelf gebruik ik deze dan ook elke dag.

Waar zijn de diverse KAZMOK producten te bestellen? 

In Nederland online via kazmok.com.

Tags: Dinand Stufkens, interview, KAZMOk