Toevallig zei ik een paar weken geleden tegen mijn beste vriendin dat ik ooit nog eens naar een show van de beste DJ van de wereld en natuurlijk Nederlands trots, Martin Garrix, toe wilde. Ik riep het al twee jaar. En ja hoor, afgelopen vrijdag was het zover! Hij draaide tijdens Amsterdam Dance Event in de Amsterdam RAI en ook dit jaar was het weer uitverkocht. Op vrijdag 20 oktober was dit voor achttienplussers, zodat er natuurlijk volop alcohol geschonken kon worden en de dag daarna was het voor all ages, iedereen was welkom.

fotocredits: EA Events

Het experiment…

Op de vrijdagavond was het ook bijna voor all ages, ik had namelijk een experiment meegenomen. Mijn vader van boven de 50 (ja, ik noem niet het precieze aantal, want hij voelt zich nog dertig en dan zou hij er niet meer mee weg komen) wilde altijd al eens naar zijn show. With me being the coolest daughter, nam ik hem natuurlijk mee voor een avond die misschien wel de leukste avond van zijn leven zou worden. ‘Wat verwacht je ervan?’, vroeg ik tijdens de rit. ‘Ik heb geen idee, ik laat me verrassen, maar toen ik tegen mijn oudere collega’s zei dat ik naar Martin Garrix ging, verklaarden ze me voor gek. Martin Garrix, daar ben je toch te oud voor?’  Zijn jongere collega’s waren daarentegen knetterjaloers en vonden het tof dat hij op deze leeftijd toch daar heen ging.

Het aantreden

Na een voorbereidende autorit met Garrix keihard luidend uit de speakers, kwamen we aan. Bij binnenkomst in de zaal kwamen de heerlijkste geuren mijn neus binnengedrongen. Er stonden kraampjes waar ze de lekkerste festivalfood zoals: Churro’s, pizza, loempia’s en andere snacks, verkochten. Toen kwam het besef dat het niet zomaar en concert was, maar eigenlijk gewoon een festival. Die sfeer was de hele avond te proeven en te beleven. Het feest begon om elf uur en duurde tot een uur of zes. Garrix draaide natuurlijk niet zeven uur achter elkaar en had daarbij zeker niet de minste artiesten meegenomen. Matisse & Sadko, Florian Picasso en Justin Mylo probeerden het publiek op te zwepen en klaar te maken voor de komst van DJ nummer één.

Zo begon het

Op het begin was de grote beurshal nog niet zo vol, maar bracht Florian Picasso de feestgangers wel aan het dansen. Rond een uur of twaalf begon de menigte langzaam binnen te druppelen en begon de sfeer er wat meer in te komen. Ik had bedacht dat ik een beetje vooraan zou gaan dansen, zodat ik een prima plek had tijdens de show van Martin Garrix. ‘ Oh als het zo blijft dan kan ik nog wel even doorgaan’, zei mijn vader tijdens het dansen. Hij showde zijn moves, niet dat hij die echt had, maar hij probeerde het wel. Matisse & Sadko en mijn vader waren en goede combinatie. Zo draaiden zij vooral remixjes van bekende hits van artiesten als Coldplay en Tiësto. Toen kon ik nog heerlijk dansen en hadden we prima de ruimte. Het enige wat ik jammer vond was dat tijdens de drop het licht aan ging, zo viel de sfeer een beetje weg.

De opmars naar Martin Garrix

Toen Justin Mylo om half één begon met draaien, werd de zaal voller en voller. Hij draaide heerlijke mixjes van vooral zijn eigen House vrienden. Sweet& Sour van Mike Williams werd heerlijk gemixt en kwam twee keer terug tijdens zijn set. Mijn vader en ik konden alleen wat minder genieten van de show. Vanaf één uur kwamen hordes mensen namelijk naar voren. Ze dachten namelijk wat mijn vader en ik een uur daarvoor al hadden gedacht: ‘op naar voren voor Martin Garrix.’ Helaas, toen was het niet leuk meer. Iedereen probeerde voor te dringen en ook al hadden ze door dat er geen plek meer was, toch probeerden de jongeren om zo dicht mogelijk bij het podium te komen. Ondertussen hadden ze ook al aardig wat drankjes op en dat kon je ook merken. Ik zei tegen mijn vader: ‘Als we zijn opkomst gezien hebben gaan we wel een stuk naar achter.’  Daar was mijn vader het ook wel mee eens, hij vond het ook vervelend. ‘Kan het niet weer zijn zoals het net was?’

Het moment

En toen gingen de lichten uit. Iedereen was gefocust op het kleine podium met de grote Ledverlichting als decor. Het was tijd. Garrix kwam eraan. Vanaf het moment dat hij op kwam zat de sfeer er goed in. Ik ben vaker naar festivals geweest en kom regelmatig in clubs, maar zoiets had ik nog nooit meegemaakt. Deze sfeer, het enthousiasme van Garrix en het mega grootste, prachtige decor. Het was fenomenaal. Nu snap ik waarom hij benoemd is tot beste DJ van de wereld. Het was vanaf moment één tot springen geblazen en iedereen was intens gelukkig en deed mee. Elk toontje werd meegezongen. Mijn vader kende natuurlijk niet alle tekst, maar ook hij was aan het genieten. Daar stond hij dan, tussen de springende jongeren, en guesss what? Hij deed zelf net zo hard mee. Na een halfuurtje had hij het daar wel gehad en gingen we naar een rustiger gedeelte halverwege de zaal. Uiteindelijk hebben we ook nog achterin de zaal gestaan en op de tribune gezeten, waar je het beste uitzicht had over de geweldige lichtshow, het vuurwerk en de springende mensen.

Genieten

Opmerkelijke punten vond ik de overloop tussen You & I van Galantis en zijn eigen nummer Byte, dit was fenomenaal. Tijdens de show probeerde ik zijn verhaallijn te vinden, maar die was moeilijk. Hij begon knallend met opzwepende nummers, zijn grote recente hit Scared to be lonely en meezingers van popliedjes. Op een gegeven moment gooide hij er disco uit de jaren 70’ doorheen, wat mijn vader natuurlijk geweldig vond. Na anderhalf uur had hij een rustmoment ingepland, maar dat duurde niet lang.  Die liedjes mochten dan iets rustiger zijn, maar al snel stond iedereen weer te springen. Het was geweldig om iedereen, maar dan ook iedereen te zien genieten, ook Martijn zelf.

Ooit ga ik weer

‘Gaan we morgen weer?’ vroeg mijn vader terwijl we naar buiten liepen. Hij was razend enthousiast en zou dit zeker nog een keer willen doen. Mijn proef was dus gelukt. Mijn vader heeft de avond van zijn leven gehad en kon weer wat van zijn bucketlist afhalen. En dan zeg ik het ook nog een keer. ‘Ik wil ooit weer nog eens naar Martin Garrix.’

Tags: ade, amsterdam, Amsterdam Dance Event, justin mylo, Martin Garrix, rai