Ik was afgelopen week in Napels en daar heb ik veel gezien, gedaan en natuurlijk gegeten. Want bellisima Italia met haar heerlijke, rijke keuken; daar raak je niet snel uitgekeken. Het is het land van de pasta, de wijntjes en de romantiek. Maar Napels, of Napoli, is een heel ander verhaal. Je stapt een andere wereld in en de inwoners heten geen Italianen, maar Napolitanen. Op en top trots en een tikkeltje nationalistisch.
Op onze to-do-list van deze week in Napels stonden een aantal dingen. We zouden de verschillende wijken van de stad gaan ontdekken, een reisje maken naar Salerno, de ruïnestad Pompeï bewonderen en genieten van een wijnproeverij op de Vesuvius; de vulkaan die Pompeï met de grond gelijk maakte.
Lesje Napoli
Voor degene die Napels niet heel goed kent, hier een paar feitjes over deze mooie stad. Napels is een havenstad en de grootste stad van de Mezzogiorno (Zuid-Italië). Daarnaast is het ook nog de hoofdstad van de regio Campania. De stad is één grote wirwar van culturen, nationaliteiten en bovenal chaos. Er wonen 4,4 miljoen mensen en dat merk je. Overal waar je kijkt zie je mensen, scheuren scootertjes en toeteren auto’s. De mensen zijn gepassioneerd en houden van hun stad. We hoorden iemand vertellen over de eeuwige liefde voor de stad. Wanneer je als Napolitaan verhuist naar een andere stad, kom je uiteindelijk altijd terug in Napels.
Fantastisch als je Italiaans kan spreken! Maar in Napels heb je hier eigenlijk niet veel aan. Het Napolitaans verschilt van het Italiaans als dag en nacht. Tuurlijk, je kan je er redden, maar met Spaans kom je er bijvoorbeeld ook. De Napolitaanse taal heeft invloeden van het Spaans, Portugees, Frans en Italiaans. Een gezellig mengelmoesje aan woorden en klanken maakt het dialect iets kunstigs om naar te luisteren.
Toeristisch Napels
Napels is van zichzelf al een drukke stad, maar tel daar de enorme toeristenstroom nog eens bij op. Bereid je voor op wat handen- en voetenwerk, want veel Napolitanen spreken geen Engels. Personeel in restaurants zijn vaak ook geen uitzondering en het duurt soms eventjes voordat je elkaar begrijpt.
Maar als je maaltje dan op tafel staat, met een heerlijke vino rosso en een mandje pane, dan is het smullen geblazen. Napels is ook de plek van de – komt ie – Pizza Napolitana! Pizza’s worden hier uiterst serieus genomen en je moet eigenlijk goed zoeken wil je een slechte pizza tegenkomen. Napels heeft een heuse pizzacultuur en verschilt ook van de Romeinse pizza. Rome ligt relatief dichtbij Napels, maar er heerst een kleine strijd. Ook op pizzagebied. Waar de Romeinse pizza dun en knapperig is, is de Napolitaanse pizza wat dikker, heeft meer structuur en is iets natter. De alom bekende Pizza Napolitana is de ster van de stad. Hij is simpel, maar goddelijk. Verse tomatensaus, buffelmozzarella, oregano en basilicum (een Margherita met een upgrade). Je moet hem geproefd hebben.
Verschillende wijken
Op onze tocht naar Napels werden we aan de hand genomen door het time to momo-boekje over Napels. Een echte aanrader als je wat meer van de gebaande paden af wilt en verder wilt kijken dan menig toeristenneus lang is. In dit boekje stonden de verschillende wijken van Napels beschreven en werd je volgens een gemaakte route langs de highlights, leuke winkeltjes en de beste restaurants genomen. Het boekje belicht niet alleen de toeristen hotspots en het historische centrum – wat hier overigens érg mooi en sfeervol was – maar brengt je ook naar buitenwijken, waar de echte Napolitanen hun leven lijden.
Neem bijvoorbeeld Quartieri Spagnoli, oftewel de Spaanse wijk. Hier vind je het cliché Italiaanse plaatje; smalle steegjes, mensen die naar elkaar roepen vanaf hun balkon en waslijnen met onderbroeken die de ene met andere muur lijken te verbinden. In deze wijk zitten de traditionele Napolitaanse restaurants waar je niet met een dikke portemonnee heen hoeft. Nergens trouwens (pizza’s vanaf €2,50). Blijf hier ’s avonds wel een beetje op je hoede. Er is hier namelijk nog best veel criminaliteit.
Stereotype Napels
Al zeg je Napels, dan zeg je ook maffia. De maffia-cultuur van vroeger is gelukkig niks vergeleken met vandaag de dag. De maffia is nog wel actief, maar het gebeurt erg ondergronds. Hierdoor merk je eigenlijk niks in de stad, maar er hangt in bepaalde buurten wel een gure sfeer. Als je goed kijkt zie je wel wat dingen gebeuren; pakketjes die snel en slim worden overhandigd of jonge jongens die door oudere jongens beziggehouden worden. Het blijkt voor veel jongens aantrekkelijk te zijn om zich aan te sluiten bij de maffia. Het zijn gevaarlijke, maar makkelijke en grote verdiensten. En als je er eenmaal bijzit, kom je er niet zo snel meer uit..
Deze taferelen merk je niet echt als toerist. Wees er dus vooral ook niet op gefocust. Elke grote stad kan gevaarlijk zijn. Lok vooral niemand uit door bijvoorbeeld camera’s met grote lenzen om je nek te dragen. Of blijf ‘veilig’ in het historisch centrum. Tasjesdieven heb je overal.
Aanrader!
Napels is een aanrader, dat is zeker. Het is een andere stad dan je gewend bent. Het is niet te vergelijken met een Florence of Milaan, maar juist de guurheid maakt deze stad tot de boeiende plek dat-ie is. En vergeet vooral niet dat Napels een onwijs mooie stad is met lekker eten en een zonnetje.
Lees hier ook over de stedentrip naar Praag!
