MENU

The Armani Hotel – Dubai

Levi’s Station to Station (3)

september 13, 2013 reageren (0) Views: 948 Travel redactie blvd

Levi’s Station to Station (2)

Vandaag Station to Station deel 2 van Tess en Sef. 

Dag 3. “Twerkende dames, lasers en gratis drank”

 
Sef.     
Vandaag hadden we een vrije dag (en nacht) in New York. Dat hield in: shoppen, rondlopen, wijntje drinken en ’s avonds toch maar naar een klein feestje. Heel slim, want de volgende ochtend zouden we om half negen opgehaald worden bij het hotel. Maar zoals de grote Canadese filosoof Aubrey Graham ooit zei: YOLO.

Tess.    ‘s Middags gaan we naar het Meatpacking District, waar we gratis mogen shoppen in een toffe winkel waar je best een whiskey en een sigaar zou kunnen verteren. Daarna ontmoeten we twee vrienden van Sef, Jasper en Junior, voor – jawel – een wijntje! Jasper en Junior zijn DJ’s uit Nederland maar wonen hier. Samen met Nianga vormen ze Illuminati AMS. Zo te horen zijn ze goed op weg: afgelopen vrijdag stonden ze nog voor Kendrick Lamar te draaien. We spreken met ze af om die avond uit te gaan.

Sef.     Korte samenvatting: feestje in het Soho Grand Hotel. Daar stonden Dave Chapelle (tegenwoordig supergespierd) en zijn entourage opeens voor onze neus. Daarvoor hadden we Courtney Love en haar vercrackte hoofd trouwens al in een auto zien stappen. Omdat het tenslotte New York Fashion Week is zijn we vervolgens toch maar even gaan kijken bij de afterparty van Alexander Wang, waar ik ineens urinoir aan urinoir met Miguel stond. Heel tof feest was het trouwens, in een winkelcentrum bij South Street Seaport. Twerkende dames, lasers en gratis drank. 

Dag 4. “Morgen is de grote dag. We gaan eindelijk echt aan de reis beginnen!”

Tess.    Pittsburgh is een vreemde stad – fascinerend maar vreemd. De gebouwen zijn monumentaal mooi en torenen hoog in de lucht, maar op de dag dat wij aankomen zijn de straten leeg. Alle winkels zijn gesloten en alleen in de McDonald’s kun je een koffie scoren. We slapen in een statig hotel dat de luxe van de jaren twintig uitstraalt, maar tegelijkertijd vreemd veel doet denken aan The Shining. Alsof de tijd er heeft stilgestaan en de muren de geheimen van vroeger met zich meedragen. Ik probeer The Shining uit mijn hoofd te zetten als ik me ga douchen en omkleden. 

Sef.       Tess ging alvast de trein bekijken, maar ik moest echt even een uurtje mijn ogen dichtdoen: NY had me eindelijk onder de duim gekregen. Iedereen ging trouwens ook vroeg naar bed, want morgen is de grote dag. We gaan eindelijk echt aan de reis beginnen! Welterusten.

Tess.      Nu wordt het lastig, want hoe omschrijf ik de eerste indruk van de trein? Het is onmogelijk om dat via deze letters hier over te brengen. Maar weet je nog hoe je je voelde toen je klein was en wakker werd op de ochtend van je verjaardag? Zo voelde ik me toen ik de eerste coupé inliep. Het komt niet vaak voor dat je voorstelling van iets minder blijkt te zijn dan de realiteit, maar nu was dat wel het geval. Het is een magisch gevoel, wat waarschijnlijk ook te maken heeft met de geschiedenis van de trein. Back in the day, in de jaren veertig, waren er vier van dit soort treinen. Dit is de enige die nu nog over is, en deze trein was de lievelingstrein van Frank Sinatra. Samen met de Rat Pack (waaronder Sammy Davis Jr. en Dean Martin) huurde hij deze om bijvoorbeeld naar een optreden in Las Vegas te gaan. En dat gevoel draagt de trein nog steeds met zich mee: a whiskey and a cigar, please! 


Dag 5. 

Tess.        Yes! Om half tien staan we op het perron. Ik voel me een mengeling tussen Ringo Starr en Harry Potter, kortom: ik heb er zin in. Onze lieve vrienden die niet met de trein mee mogen zwaaien ons uit en wij installeren ons op een loungebank in de relaxcoupé. Sommige mensen liggen nog te slapen omdat ze die nacht hebben doorgehaald. De ochtend begint dus relaxed, met prachtig uitzicht over het Amerikaanse landschap.

Sef.       

Het is moeilijk te omschrijven hoe tof dit ding echt is. Een oude trein om de Midwest mee te doorkruisen, ingericht alsof The Beatles ermee door de US gaan toeren. Elke wagon is anders ingericht, van de Levi’s-wagon waarvan de inrichting geïnspireerd was op Native American-invloeden, tot de restauratiewagon met panoramadak. 

Tess.       Om één over vijf (a.k.a. 501) is het happy hour in de trein! Hoog tijd om over te stappen op de tequila. Sef en ik belanden aan een tafel met de machinist en Marie, voor een potje dobbelen. Ik win bijna alle rondjes, wat betekent dat ik niet hoef te drinken. Hoe oneerlijk is dat? De mensen op de trein beginnen te dansen en te zingen, en wie even wat frisse lucht wil happen kan op verschillende plekken tussen de coupés buiten staan en van het landschap genieten.

 

“Als we ’s avonds aankomen op het treinstation van Chicago wil ik helemaal niet uitstappen. Maar gelukkig zijn we nog lang niet thuis.” 

 

Tags: