Bun Pha Wet Fair, een van de belangrijkste boeddhistische ceremonies in de Thaise noordoostelijke provincie Roi Et. De ceremonie wordt jaarlijks gehouden in de 4e maanmaand (maart). Als je van plan bent het noordoosten van Thailand te bezoeken is het zeker een aanrader dit rondom midden maart te plannen.
Het geloof achter deze traditie is dat de deelnemers wedergeboren zouden worden in de religie van Phra Si Ariya Metrai – het land van eeuwig geluk volgens het boeddhistische geloof.
Thaise parade
Er zijn een hoop activiteiten gelinkt aan deze speciale Bun Pha Wet Fair. Wij mochten meelopen in de perfect georganiseerde parade. Heel speciaal en daarom deed ik zeer mijn best om zo goed mogelijk de danspasjes na te bootsen. Natuurlijk moesten we wel even traditioneel gekleed. Aangezien we de enige westerse waren in de parade wilden alle Thaise deelnemers heel graag even met ons op de foto!
Veelste leuk om op je telefoon te laten staan, wij hebben de foto’s uitgeprint met de HP Sprocket Plus.
Na een mooie loop door de parade was het tijd voor een rondje Roi Et. We kwamen aan bij de ‘Phra Buddha Rattana Mongkol Mahamunee’. Een onwijs grote, prachtige buddha. Van top tot teen is deze reus 59 meter en 20 centimeter. De totale hoogte inclusief de basis is 67 meter en 85 centimeter.
“De mensen geloven dat, met de hoogte van dit standbeeld, hun respect zo hoog als de wolken en hemel reikt en al hun activiteiten zullen worden volbracht.”
Roi Et betekent 101, en is een provincie in het noordoosten van Thailand. Vroeger waren er 11 steden, dus 11 stadspoorten waarmee de provincie betreden kon worden. Vroeger schreven zij 11 als tien en één: 101, dit leidde tot de naam Roi Et (101).
Monniken voeren
05:30 ging de wekker. Nee, niet voor iedereen, alleen voor Ali en mij. De groep wilde uitslapen, maar ik wilde mee met de locals om de monniken te voeren. Bij het diner de avond ervoor werd gevraagd: “Who wants to feed the monks?”, alleen ik stak mijn hand op. Ali vond het sneu als ik alleen zou gaan. Ik heb die vroege wekker er zeker voor over gehad! Wat een ervaring…
Nu denk je wellicht: “Monniken voeren?! What the fuck.”, dus ik zal het je even uitleggen. 06:00 namen wij plaats aan een van de twee lange tafels die tegenover elkaar stonden. Het leek net op de traditionele Koningsdag (nee, niet de feesten, de vlooienmarktjes). Hier stond het echter vol lokale Thaise bevolking, vooral Thaise vrouwtjes. Op de tafels stond alleen voedsel, van rijst tot hele voedselpakketjes. Het is een ceremonie waarbij er eten aan de monniken geschonken wordt.
“Alms giving ceremony”
Het is een onderdeel van de Bun Pha Wet Fair. Toen de monnikken begonnen met lopen stond iedereen op, het voeren ging van start. Wel 101 monniken begonnen te lopen. Het was best sneu toen eenmaal de laatste monnikken passeerden, er geen eten meer over was. De reisleiding verzekerde mij ervan dat de monniken het verzamelde eten zouden delen in de tempel. Zij mogen echter na 12:00 niet meer eten en hebben dus alleen ontbijt en eventueel later nog een tweede ontbijt. Ook een beetje Sintmaarten dus, maar dan anders, “same same, but different“.
Lees hier meer over de lokale activiteiten in het noordoosten van Thailand.
De bevolking zoekt op deze manier zegening door acceptatie van hun offer door de monnik. Monniken van jong tot oud komen de tempel uit met ieder een metalen bak in hun handen waar de mensen het voedsel in kunnen doen. Wanneer je voedsel schenkt mag je een wens doen! Het ritueel wordt in stilte gedaan als de monniken in een meditatieve staat wandelen. Vraag de plaatselijke bevolking even wanneer, hoe laat en waar een ceremonie plaats zal vinden, dit wordt namelijk vaker gedaan! Of zoek het van tevoren even op.
Tags: Bijzonder, Bun Pha Wet Fair, Isaan, Noordoosten, reizen, Thailand
