Nou ja, fiets… Zo ziet ‘ie er uit. Maar door de wetgeving valt de tweewieler hier in Nederland theoretisch in de categorie motorfietsen. En eerlijk gezegd is niet bekend of er überhaupt wel een rondrijdt in ons platte land. Maar zelfs dan nog is hij te mooi en bijzonder om niet over te schrijven.

Motorfiets met trappers? De PiCycle is een elektrische fiets. Maar in tegenstelling tot de elektrische fietsen die je in ons land steeds vaker voorbij ziet komen, betreft het hier geen fiets met trapondersteuning die alleen een beetje elektrisch helpt als je zelf ook trapt, zoals dat verplicht is in ons land. De PiCycle is een Amerikaans product en daar zijn ze op bepaalde gebieden wat soepeler met de regelgeving voor voertuigen. Nee, de PiCycle kan zelf rijden, zonder mee te hoeven trappen. En hoe: Afhankelijk van het model kan ‘ie tot wel 48 kilometer volledig elektrisch achtereen rijden met maximum snelheden tot 64 kilometer per uur. En daarmee valt hij theoretisch in de categorie motorfietsen. Zelf trappen kan ook, want door de superlichte constructie is de PiCycle met z’n 32 kilo nauwelijks zwaarder dan een ouderwetse Amsterdamse transportfiets.

Tandriem Als je zelf trapt wordt je trapkracht op het achterwiel overgebracht door een rubber tandriem. Dit zie je vaker op de nieuwste fietsen in het duurdere segment en heeft een aantal grote voordelen. Het is geruisloos, behoeft geen smering of regelmatige afstelling, is roestongevoelig en is nagenoeg vrij van slijtage. Na de tandriem loopt jouw kracht door een volledig afgesloten 8  of 11 versnellingsnaaf. Ook weer nagenoeg onderhoudsvrij. Trappen gaat dus lekker licht en geruisloos. Heb je een keer trapkracht over of doe je een leuke afdaling in de Ardennen? Dan gebruik je dat gewoon om de accu’s van de PiCycle op te laden door eenvoudig een schakelaar om te zetten. Zo vergroot je je elektrische bereik weer een beetje. Het opladen gebeurt trouwens ook als je de schijfremmen inknijpt. Zo veel mogelijk van de remenergie wordt gebruikt om de accu’s weer een beetje bij te vullen

Slechtziende bejaarden Een hellinkje omhoog doet hij ook, dat doet de 1300 of 1700 Watt elektromotor in de voornaaf zonder problemen tot een hellingspercentage van 25%. En door de ingenieus geveerde voorvork voel je niets van hobbels en bobbels. Op het standaardmodel is geen verlichting en een gelzadel gemonteerd en het Kenny Roberts Signature model heeft een echt lederen Brooks zadel en handvatten, LED-verlichting en kekke graphics op het, toch al erg bijzondere, frame. Eindelijk een elektrische fiets die er niet uit ziet alsof hij voor (of door) slechtziende bejaarden is ontworpen. Een ontwerp dat als gewone fiets al niet zou misstaan, los nog van de elektrische specificaties. 

Duur? Ja. Zeker. Voor de uitgeklede ‘langzame’ versie betaal je nog net geen $6000 dollar. Als je kiest voor de snellere Kenny Roberts Signature Edition krijg je $5 dollar terug nadat je maar liefst 90 briefjes van $100 op de toonbank hebt gegooid. En dan moet ‘ie dus nog naar Nederland. En eenmaal hier wordt ‘ie meteen onder je kont vandaan getrokken en in beslag genomen door de eerste oom agent die je tegen komt. Laat maar. Maar wat is ‘ie mooi! 

Tags: accu, aluminium, design, elektrische fiets, fiets, fietsen, groen, Motor, motoren, motorfiets, snelheid, tandriem